Zakładanie osnowy, zarobienie, łańcuszek (Tkanie cz.4)

Kolejność tkania         

1. Założenie osnowy
2. Podłożenie (wplecenie) paska z tektury u dołu ramy.
3. Przeplecenie łańcuszka.
4. Zrobienie zarobienia (dół) 
5. Podłożenie pod osnowę kartki ze wzorem do tkania.
6. Tkanie gobelinu.
7. Sukcesywne przyszywanie kartki, od dołu, do utkanej części gobelinu.
8. Tkanie zarobienia po utkaniu gobelinu (góra).
9. Wykończenie zarobienia łańcuszkiem.
10. Zdjęcie gobelinu z ramy.
11. Przycięcie na lewej stronie gobelinu nitek wątku. 
12. Wiązanie nitek osnowy (po uprzednim przecięciu i ewentualnym ich skróceniu).
13. Podszywania zarobienia (dolnego i górnego).
14. Podszywanie nitek osnowy.
15. Ewentualne podszycie gobelinu tkaniną.

Nakładanie osnowy na ramę tkacką

1. Osnuwanie osnowy na ramie tkackiej z gotowymi już nacięciami- bierzesz nić osnowy, zawiązujesz ją dookoła kawałka ramy między nacięciami, potem ciągniesz w górę, umieszczasz w pierwszym nacięciu, górą ramy przechodzisz do następnego nacięcia, ciągniesz nić w dół i umieszczasz ją w dolnym kolejnym  nacięciu, po czym przechodzisz dołem ramy do następnego nacięcia, ciągniesz nic w górę, przez nacięcie przeciągasz górą ramy do następnego i tak do końca ramy.

Widok osnowy na górnej tramie. Dodatkowo zabezpieczam osnowę paskami plastra, by się nie zsuwała podczas tkania

 Widok osnowy na ramie dolnej (od dołu ramy)

Założona prawidłowo osnowa- odległość między jej nitkami na ramie z wcięciami. Te deski z tyłu to sztaluga, na której stoi rama tkacka.

2. Osnuwanie  osnowy na ramie tkackiej Kolejność kołkami lub gwoździami  opisane jest tu: https://knkn.pl/osnuwanie-ramy-tkackiej/

oraz tu:

https://www.youtube.com/watch?v=LSYAyvtgcxY&t=622s

Nie mam ramy z kołkami lub gwoździami, dlatego nie mam doświadczenia w umieszczaniu osnowy na takiej ramie.

Osnowa nie może być mocno naprężona, powinna być lekko elastyczna i uginać się nieznacznie pod palcami.

Wplecenie tektury w osnowę- tektura robi dystans miedzy ramą a gobelinem. Łatwiej przy wykończaniu  wiązać nitki osnowy. Szerokość tektury powinna mieć 3-4 centymetry, ale można zrobić ja szerszą. Pasek tektury przeplatamy między nitki osnowy naprzemiennie. Dużo tkaczek rezygnuje z paska dystansowego i zabezpiecza brzeg tylko łańcuszkiem

Mnie pasek daje gwarancje, że jak będę mocno ubijać wątek, to mi się całość nie osunie na ramę.

https://www.youtube.com/watch?v=0j31Fe7zz70

 Tkanie łańcuszka zabezpieczającego osuwanie się gobelinu.

Łańcuszek tkamy zaraz po umieszczeniu paska tekturki dystansowej. Robimy go tzw. ściegiem sumakowym, oplatając każdą nitkę osnowy.

Tworzy on zwarty brzeg, zabezpieczający nitki osnowy. Jeżeli jest on dosyć zwarty, gobelin będzie łatwiej ubijać.

Jeżeli tkamy łańcuszek bez paska tektury, umieszczamy go  w odległości około 4-5 centymetrów nad brzegiem ramy, pozostawiając takiej długości nitki osnowy ( potem łatwiej je wiązać).

Tkanie łańcuszka tu:

https://www.youtube.com/watch?v=LSYAyvtgcxY&t=622s

Zarobienie- można je zrobić, ale nie trzeba. Jednak warto zarobienie robić, ponieważ wzmacnia i stabilizuje krawędzie tkaniny. Warto zrobić szersze zarobienie (najmniej 5 centymetrów), wtedy nie będzie kłopotu z jego podłożeniem na lewą stronę i ładnym wykończeniem gobelinu. Im większa praca, tym szersze powinno być zarobienie. Można je  wykonać z tej samem przędzy z jakiej mamy osnowę, można je wykonać z każdej innej mało rozciągliwej przędzy.

Zarobienie robimy ściegiem płóciennym.

 Najlepiej robić zarobienie stosując tzw. przerwy dylatacyjne. 

Jak tkać zarobienie tu:

https://www.youtube.com/watch?v=zpehM_uxVNw

 

Podkładanie wzoru pod osnowę.

1.      Przy dobieraniu wielkości wzoru bierzemy poprawę na zarobienie górne i dolne, długość nitek osnowy do związania oraz szerokość planowanego gobelinu oraz ułożenie wzoru podczas tkania.

2.      Trzeba dobrze przyjrzeć się projektowi- jeżeli jest na nim dużo płaszczyzn oraz linii pionowych, warto wór „położyć na boku”- pionowe linie na wzorze będą równoległe do nitek wątku. Łatwiej tak się linie poziome niż pionowe, efekt jest ładniejszy.

3.      Kartka ze wzorem powinna być wielkości ramy, lub mieścić się  w oknie ramy- łatwiej ją potem podkładać pod osnowę i przyszywać. Papier powinien być dosyć sztywny, ale niezbyt gruby, bo trzeba go sukcesywnie podszywać. Kartka ze wzorem nie powinna latać  w różnych częściach gobelinu np. mamy tylko kwiatek na tle zajmującym resztę gobelinu- nie podpinamy małej kartki z kwitkiem tylko robimy wzór całego gobelinu z kwiatkiem.

4.      Wraz z postępem tkania (przybywaniem gobelinu) podszywamy kartkę ze wzorem do gobelinu w taki sposób, by zostawić sobie miejsce do przewlekania wątku (jakieś 2 cm „w dół” od górnego brzegu utkanego już gobelinu).

5. Podczas tkania rama powinna być pionowo postawiona, nie może leżeć, bo patrzymy wtedy na wzór z innej perspektywy. Najlepiej mieć wzór na poziomie oczu.

 Łączenie wątku- uzupełnianie nici wątku- obydwie końcówki wątku powinny oplatać górne nici osnowy (dolna między nimi)

W następnym rzędzie wątek powinien iść górą nad tą pozostawioną dolną nicią.

 Prowadzenie wątku przed ubiciem go- robimy z wątku na całej długości łuk. Kiedy tak prowadzimy wątek, unikamy nadmiernego go naciągnięcia na osnowie. Jeżeli stwierdzimy, że jednak wątek luźno się ułożył, lekko go naciągamy, pilnując, by brzeg szedł równo.

 

Na czym tkać, materiały do tkania, akcesoria do tkania (Tkanie cz.3)

 

Następna porcja informacji, jakie pozbierałam, dotyczących tkania na ramie tkackiej.

 

Na czym tkać gobeliny i kilimki.

Ramy tkackie:

1.    Ramy drewniane ( prostokątne, kwadratowe)- mogą być gotowce do kupienia w sklepach- mają one już gotowe nacięcia do zakładania nitek osnowy. Można sobie taka ramę z nacięciami zrobić samemu. Najczęściej spotyka się ramy z nabitymi w odpowiedniej odległości gwoździami, na które nawija się osnowę. Nacięcia i gwoździe na ramach są w odległości 1 centymetra, co daje nam 0,5 centymetra między nitkami nawleczonej osnowy.

Na tej są kołki zamiast gwoździ.
 

 Uwaga- powierzchnia gotowego gobelinu lub kilimka jest zazwyczaj mniejsza od wielkości ramy. Zostawiamy około 5 cm osnowy na dole i górze i dodajemy do tego jeszcze zarobienie z dołu i z góry.

2.    Ramy tekturowe- bierzemy karton tekturowy, przycinamy go na odpowiedni wymiar i w górnym oraz dolnym jego brzegu robimy nacięcia na całej jego długości (w takiej, jaką chcemy odległości, ale najczęściej jest to 1 centymetr).

 

3.    Rama okrągła tekturowa- wycięte z kartonu koło lub gwiazda, które ma równe nacięcia na brzegu obwodu (co 1 centymetr).

 4.    Rama- obręcz, okrągła plastikowa lub drewniana- gotowiec do kupienia w sklepach internetowych.

Warsztaty tkackie:

1. Małe warsztaty tkackie (do postawienia na stole)- dostępne w sklepach internetowych

2.  Duże profesjonalne warsztaty tkackie

3. Inne, o różnych kształtach ramy,

(np. trójkątna) lub wszystko to, na czym możemy założyć osnowę i wytkać na niej wątek. 

 

Pod postem są zdjęcia z tkactwa artystycznego na "byle czym".

 Akcesoria do tkania

1.    Grzebienie do ubijania wątku (dobijacze)- mogą być różnej wielkości z różnego materiału i o różnym rozstawie zębów. Wątek można też ubijać widelcem. Najchętniej ubijam tym małym niebieskim. Ma dobry rozstaw zębów, jest lekki.

 

2.    Czółenka- są różnej długości i mają różne zakończenie: jedne mają zakończenie okrągłe inne bardziej wydłużone. mam taki komplet- każda rama, która kupiłam miała  do kompletu czółenka, grzebień i igłę tkacką.

 3.    Szpulki tkackie- specjalne szpulki o wydłużonym trzpieniu i stożkowym zakończeniu. Chciałam sobie takie szpuleczki kupić, ale cena dla mnie zaporowa- jedna kosztuje od 60 do 80 złotych, a tych szpulek trzeba sporo- każdy kolor przędzy na innej szpulce. Ja tkam zwijając dłuższy wątek i taki wałeczek wplatając w osnowę. Można zrobić sobie tzw. motylki

 

4.    Igły tkackie- są różnej długości. Jedne są proste, inne są zaokrąglone. Igły są przydatne przy przewlekaniu wątku przez osnowę, podczas przewlekania przędzy na lewą stronę oraz przy pracach wykończeniowych.

 

5.    Miecz tkacki- Przyspiesza proces tkania. Jest to deseczka różnej szerokości (2-4 centymetry), za pomocą której tworzymy przesmyk między górnymi i dolnymi nitkami osnowy- łatwiej przeciągać wtedy wątek. Nie używam miecza, nitki osnowy podnoszę placami.

6.    Nicielnica- przy ramach tkackich można ją zastosować. Jest to deseczka z nacięciami. Dzięki odpowiedniemu jej odwróceniu podnosi naprzemiennie górne i dolne nitki osnowy, co przyspiesza tkanie. Mam małą ramę z nicielnicą, rzeczywiście tka się szybko, ale nie wyobrażam sobie tkać duży gobelin przy pomocy nicielnicy.

 

Materiały na osnowę

1.    Dratwa lniana różnej grubości i koloru. Jest dratwa lniana niewoskowana i woskowana. Ta ostatnia jest lepsza, ponieważ nie mechaci się podczas tkania. Za to daje poślizg i tkanina może się zbyt mocno ubijać. Ja używam takiej i raczej jestem zadowolona. Z kolei szara cienka dratwa jest dosyć sztywna, bardziej nadaje się do tkania kilimków i dywaników (według mnie) oraz na osnowę i właśnie do tego celu ja wykorzystuję. Przy tkaniu poszewki na Jasiek użyłam tej szarej, więcej tego nie zrobię, bo trudno było później podszyć lewa stronę z tkaniny- ogólne utkany przód jest dosyć sztywny.

 2.    Sznurek bawełniany- mechaci się podczas tkania, ale również może być z niego osnowa. Taki sznurek może się przecierać w miejscach założenia na ramę, a na ramie zrobionej z gwoździ- na gwoździach.

3.    Nici szewskie np. typu Tytan o grubości 20- najgrubsze. Można użyć cieńszych. Są one mocne, nie mechacą się i nie rozciągają.

4.    Może to być każda przędza, byle się przy tkaniu niezbyt naciągała i niezbyt mechaciła.

 

Zasada jest taka- im gęstsza osnowa (gruba) tym cieńszy wątek i na odwrót im rzadsza osnowa (cienka) ten grubszy wątek.

Czyli gęstość osnowy decyduje o grubości wątku

 Co może być wątkiem.

 Gobeliny oraz kilimy można tkać dosłownie z wszystkiego, od klasycznej wełnianej przędzy po paski papieru i folii.  Można w nie  wplatać tasiemki, sznurówki, koronki, paski skóry, sznurki, paski tkaniny itp.

Trzeba jednak pamiętać, by tkając gobelin różnymi wątkami, utrzymywać jego formę- gobelin powinien być zwarty, mięsisty, dobrze ubity.

Jeżeli chcemy mieć gobelin zwarty, o równej fakturze, najlepiej tkać go z przędzy wełnianej. Jest ona wprawdzie twarda i ostra, ale najlepiej trzyma formę gobelinu. Natomiast wszelka wełna, wełenka sztuczna, typu anilana, moher mogą spowodować, że gobelin będzie zbyt lejący się. Jeżeli musimy używać mieszanek, to dobrze by miały większy procent wełny owczej (około 70%) albo przeplatać różne gatunki włóczki z przędzą tkacką wełnianą 100%.

 Moje dwa gobeliny tkałam z resztek z przędzy o różnej fakturze i składzie, trzymając się następnej zasady tkackiej:

- nitki wątku powinny być mniej więcej takiej samej grubości. Dlatego tam, gdzie musiałam kontynuować wątek cieńszą nitką, brałam takie nitki dwie, jako jedną.

Przykłady wykorzystania różnych materiałów jaki ramy tkackiej.

Tutoriale

Przygotowanie ramy do tkania z kartonu

https://www.youtube.com/watch?v=TWHkGFqQrpY

Przygotowanie ramy do tkania z drewna i gwoździ

https://www.youtube.com/watch?v=SS7_fsPGMKs

https://www.youtube.com/watch?v=Qx6hdtS78x8

Przygotowanie koła tkackiego

https://www.youtube.com/watch?v=g2CkBFc3nC8

Tkanie na obręczy

https://www.youtube.com/watch?v=-OsNULY7JME

Jak zrobić „motylki” z przędzy (zamiast czółenek czy szpulek tkackich)

https://www.youtube.com/watch?v=SZlAJ6YMbB8

 

Źródło:

http://yarnandart.blogspot.com/search/label/Gobelin

Zdjęcia i ilustracje: moje oraz z Internetu

 

Nowe zawieszki i wprawki hafciarskie

Najpierw robiłam wprawki w ściegach Needlepoint i Hardanger.

 

Potem zrobiłam pierwsze biscornu tymi ściegami TU. 

Następne są dwie zawieszki wykonane tym haftem

Haftowane przody zawieszek

 

I gotowe zawieszki

Ta zawieszka jest zszywana klasycznie- przód oraz tył z kanwy i zszycie na bokach, jak w biscornu. Ozdobiłam ją kupionym chwościkiem biżuteryjnym.

Z tą zawieszka miałam kłopot. Wyhaftowana jest na monokanwie, co dla mnie jest nowością w zszywaniu takich drobiazgów, a w dodatku zostawiłam sobie zbyt mało kanwy na brzegach. Podkleiłam, zatem, haft białym filcem. Haft ozdobiłam koralikami, a zawieszkę koralikiem- wisiorkiem.

Trzecia zawieszka to już wyższa szkoła jazdy w zszywaniu. Do jej wykonania potrzebowałam dwie, jednakowych rozmiarów, haftowane części. To muszą być kwadraty o takich samych długościach boków.

 Zszywamy tak:

- najpierw zszywamy w jednym kwadracie dwa sąsiadujące boki- powstanie nam "trójkąt" (taki otwarty górą rożek),

- tak  samo zszywamy drugi kwadrat  (mamy teraz dwa rożki)

- rożki przykładamy do siebie tak, by szwy były po dwóch stronach zawieszki

- zszywamy "na okrągło" razem rożki, zostawiając miejsce  na wypełnienie

- wypełniamy zawieszkę i zszywamy do końca.

Problem z tego typu zawieszkami polega na trudności w zszywaniu części. Im mniejsze kwadraty, tym trudniej zszyć  "rożki" w zawieszkę. 

Dlatego ta moja pierwsza zawieszka tego typu nie jest elegancka. Kwadraty naprawdę były maleńkie- zawieszka ma 5,5 centymetra wysokości. Jednak nauczyłam się czegoś nowego przy jej wykonywaniu i to sobie cenię.

Humbug z żłótym ptaszkiem

Zrobiłam kilka humbugów i wydawało mi się, że je tutaj pokazywałam, ale kiedy przeleciałam wszystkie posty, związane z jakąkolwiek zawieszką, okazało się, że chyba nic nie zamieściłam na ten temat.

 

Humbugi, berlingoty, pendibulle, кривульки – drobne zawieszki w formie ostrosłupa.

Zasada tworzenia humbuga jest prosta- bierzemy prostokąt, w którym jeden bok jest dwa razy dłuższy od drugiego. Np. boki dłuższe mają po 10 centymetrów, boki krótsze mają po 5 centymetrów-  w przypadku tkanin nie będących kanwą.

Kiedy projektujemy humbug na kanwie, to boki dłuższe mają np. 50 krateczek, a boki krótsze po 25 krateczek. We wszystkich przypadkach wymiar dotyczy brzegów wzdłuż szwu. humbuga, czyli musimy sobie dodać jeszcze materiału na szwy.

Instrukcja jak zrobić humbug TU

 

Wykonanie humbuga nie jest trudne, ale wbrew pozorom, nie jest to szybka sprawa. W dodatku trzeba pilnować, by brzegi przy zszywaniu były równo ułożone, wtedy wszystkie wierzchołki humbuga ładnie się zejdą..

Jest również odmiana humbuga- bardzo popularne kurki. Je zszywa się trochę inaczej.

Ostatnio zrobiłam sobie humbug z ptaszkiem.

Ptaszek wyhaftowany jest żółtą muliną DMC Etoile i dodatkowo ozdobiony bursztynowymi koralikami. Gałązki wyhaftowałam muliną  DMC Variations 4050, na białej kanwie Aidzie 16ct.

 Bok humbuga

 Ptaszek z przodu

 I jeszcze raz przód humbuga

 

Chwost wykonany z kordonka firmy ALIZE, Miss Butik

 Wzór

http://jujulik.blogspot.com/2013/03/blog-post_3.html#more

Zapomniałam dopisać o perełkach....:):):) Perełkami ozdobiłam wierzchołki, by humbug nabrał trochę blasku. Najpierw planowałam naszyć je wzdłuż szwów, ale potem zmieniłam zdanie.