Zamarzył mi się gobelin, kupiłam dużą ramę tkacką- powierzchnia tkania 60/50 centymetrów. Potem siadłam przed kompem, przeleciałam w Necie mnóstwo stron, dotyczących tkania i obejrzałam sporo filmów z instrukcjami tkania- niestety większość po angielsku. Zaczęłam tkać mój pierwszy gobelin- prosty. Popełniłam trochę błędów, choćby ten z podłożeniem wzoru (nie wnikam teraz), ale gobelin wyszedł całkiem znośny. Gobelin pokażę w odrębnym poście.
Następne
były kilimki i poszewka na Jasiek, bo przecież musiałam jakoś wykorzystać te
multum włóczek fantazyjnych. Między innymi takich, ale jest różnorodnych całe pudło.
Jeden z kilimków- niebieski, staram się tkać kilimki (na razie) w jednej tonacji.
Na ramie- robię zdjęcia prac na ramie, bo lepiej są one eksponowane.
W podtytule tego bloga jest zwrot: ”moje zmagania z oporną materią”- od początku założyłam, że będę tutaj opisywała trudności, na jakie natykam się podczas tworzenia różnych rzeczy. Jedne problemy rozwiązuję od razu, rozwiązań innych szukam w Internecie. Tak samo postępuję podczas tkania.
Niestety, informacji, dotyczących tkania na ramie jest niewiele i najczęściej dotyczą one podstaw. Więcej informacji dotyczy tkania na warsztatach tkackich. Wszelkie różne drobne problemy muszę rozwiązać sama.
Dlatego będę tutaj w kolejnych postach o tkaniu pisać wszystko, co mi wiadomo na ten temat- podstawowe informacje o tkaniu oraz to, jak sobie radzę z trudnościami podczas tkania różnych rzeczy- głównie kilimków (chodniczków, poszewek) oraz gobelinów.
Postaram się zamieścić, jak najwięcej, informacji o tkaniu, by ktoś, kogo to interesuje i chce tkać lub już tka, a w jakiś sposób trafi na mój blog, nie musiał szukać informacji w Internecie.
I powiem tak, jak przeczytałam na blogu pewnej tkaczki- to są moje osobiste odczucia, doświadczenia, ale każdy może tkać, jak mu wygodnie, jak lubi, jak mu się podoba, swoimi sposobami.
Na początek- różnice między kilimkiem i gobelinem (bardzo często te pojęcia są mylone i mylnie nazywa się utkane tkaniny) oraz innymi tkanymi materiami.
Gobelin
Różne definicje:
1./ Słowo gobelin jest często używane do opisania czegoś z bogatą i żywą historią. Ma to sens, biorąc pod uwagę, do czego gobelin był często używany, gdy został stworzony
2. Tkana dekoracja ścienna przedstawiająca jakiś obraz chociaż niekoniecznie, może być gobelin z wzorem abstrakcyjnym, geometrycznym itp.
3 Gobelin może być tkany różnymi splotami i przędzami, dopóki wątek całkowicie pokrywa osnowę, pozostaje gobelinem.
Sedno znaczenia pojęcia gobelin od strony technicznej- Gobelin jest tkaniną tkaną wątkowo, w której wątek nie jest ciągły.
Należy on do tkactwa wątkowego.
"Tkactwo wątkowe to rodzaj tkania, w którym widać wątek, a nie osnowę. W gotowym tkactwie wątkowym jedynym miejscem, w którym można zobaczyć osnowę, jest górna i dolna krawędź (góra i dół tkania). Nawet wtedy jest to możliwe tylko wtedy, gdy wybierzesz określone techniki wykończenia.
Czyli w gobelinie osnowa jest zakryta wątkiem i tylko widoczna tam, gdzie wybierze się taki rodzaj rozpoczęcia, czy zakończenia, gdzie go widać.
W gobelinie im cieńsza osnowa, tym więcej możliwości tworzenia szczegółowych splotów, większa możliwość utkania bardzo szczegółowego wzoru.
Wątek w gobelinie nie przechodzi od krawędzi do krawędzi, ale może się zaczynać i kończyć w różnych jego miejscach- dyktuje to wzór.
Przy tkaniu gobelinu zaleca się większe naprężenie osnowy, co ułatwia tkanie wzoru. Jeżeli osnowa będzie luźniejsza, trudniej będzie kompresować ( ubijać grzebieniem wątek).
Im większy gobelin, tym osnowa powinna być bardziej naprężona.
Techniki tkania gobelinów
1. Od tyłu- widzisz tył tkanego gobelinu, nie widzisz efektu końcowego, dopóki nie skonczsz tkania całości.
2. Od przodu- od razu widzisz efekt tkania, ale co najważniejsze, potrafisz od razu wyłapac wszystkie błedy w tkniu (np. przeplecenie wątku przez diwe kolejne nitki osnowy z przodu lub z tyłu, a chcesz tkać naprzemiennie).Wadą takiego tkania jest przeszkadzanie czółenek lub motylków zróznymi kolorami włóczkio które są na przedzie, a nie są używane w danej chwili( e dodatku lubią się rozwijać z nici). Kolejną wadą tkania od przodu jest wycieranie się gobelinu lub powstanie jego puszystość, bo wełna pocierana staje się puszysta. Ja tkam od przodu i na razie nic złego się nie dzieje. Nie uzywam czółenek, ani motylków, tkam krótkimi odcinkami wątku, a zakończenie nitki od razu przesuwam na tył gobelinu.
Kierunek tkania gobelinu.
1 Można tkać od dołu ze wzorem ustawionym tak, że jego dół jest jednocześnie zgodny z dołem ramy.
2. Można tkać od boku, czyli wzór jest ustawiony 90 stopni do dołu,
czyli do dolnej ramy, ale tkamy gobelin w kierunku dół- góra. Dół
wzoru-gobelinu jest równoległy do boku naszej ramy tkackiej. Tak ułożony wzór
ułatwia tkanie cienkich linii, gałązek, łodyg itp.- wykorzystuje się go, jeżeli
wzór ma dużo linii pionowych. Linie osnowy, na utkanym gobelinie, wychodzą
wtedy poziomo w stosunku jego dołu"
Kilim
„Z tur. kelim, z persk. gilin to tkanina o przeznaczeniu użytkowym lub dekoracyjnym, jednakowa z obydwu stron. Cechą charakterystyczną kilimu jest jego dwustronność oraz całkowite pokrycie wełnianym wątkiem nitek osnowy, wynikające z mocnego przybijania kolejnych nici wątków. Nici wątku są zarówno elementem konstrukcyjnym, jak i dekoracyjnym wyrobu. Rodzaj krosna na którym wykonywany jest kilim oraz sposób dociskania wątku pozwala rozróżnić kilimy na płochowe i grzebyczkowe. W konstrukcji kilimów wykorzystuje się splot płócienny – jego charakterystyczny układ, z mocno dociśniętymi wątkami i niewidoczną osnową nazywa się też splotem gobelinowym. Kilimy mają najczęściej mocno zgeometryzowane wzornictwo. Mogą pełnić zarówno funkcję dywanu, jak i dekoracji ściennej, możemy eksponować je na podłodze lub na ścianie.”
Tapiseria, gobelin, arras
To jednostronna tkanina dekoracyjna, wykonana splotem gobelinowym. „Cechą charakterystyczną (…) jest to, że nitka wątku określonego koloru, która według projektu wypełnia płaszczyznę danego wzoru, była ucinana i zaplatana lub wiązana (po lewej stronie tkaniny) z drugą, odmienną w barwie nitką, którą tkano już inną plamę barwną.” (Jadwiga Chruszczyńska, Ewa Orlińska-Mianowska, Tkaniny dekoracyjne: przewodnik dla kolekcjonerów, Arkady, Warszawa 2009, s.46 ). W strukturze tego rodzaju tkanin dekoracyjnych nie ma szparek pomiędzy obszarami o różnych kolorach. Zamiennie używa się też określenia gobelin, arras. Tapiserie to najczęściej tkaniny monumentalne, w których odpowiednio wiązane wątki naśladują efekty malarskie (przejścia kolorystyczne, cieniowanie). Często o wzornictwie naturalistycznym, przedstawiającym. Najczęściej możemy spotkać je w muzeach, zamkach lub pałacach. Warto przyjrzeć im się z bliska, bo misterność ich wykonania jest naprawdę niesamowita!”
Makata, makatka
To określenie, którego używa się do wszystkich tekstyliów używanych do dekoracji ścian lub do okrycia stołów, łóżek i innych sprzętów. Odnosi się zarówno do kilimów, tapiserii, ale też do tkanin zdobionych haftem i aplikacjami. Dziś słowo makatka staje się coraz bardziej popularne w odniesieniu się do małej tkaniny dekoracyjnej wykonywanej ręcznie na krośnie.
Kobierzec
To jednostronna tkanina dekoracyjne. Prawa strona kobierca pokryta jest runem, które zakrywa część konstrukcyjną tkaniny (wątek oraz osnowę). Wzór uzyskuje się poprzez wiązanie na osnowie węzłów z przędz o różnym wybarwieniu. Każdy kolejny rząd węzłów rozdzielany jest kilkoma nićmi wątku. Ręczne wiązanie kobierców jest wyjątkowo czasochłonnym zajęciem, wszystkie tkaniny wykonywane w tej technice powstają nieporównywalnie dłużej niż ręcznie tkane kilimy. Sztuka kobiernicza najczęściej kojarzy nam się z Persją – to właśnie tam osiągnęła ona mistrzowski poziom i do dziś gęsto wiązane perskie kobierce są uznawane za najcenniejsze na świecie.
Co ciekawe, kobierce powstające maszynowo są dziś naprawdę nie do odróżnienia od tych tkanych ręcznie. Dlatego w tkackich manufakturach rzemieślniczych mistrzowie kobiernictwa z premedytacją popełniają kilka błędów w każdym z dywanów – dzięki temu widać, że tkanina wyszła spod ręki człowieka, maszyny nie potrafią tak pięknie się pomylić. Błąd zamienia się w kobiercu w podpis tkacza!
https://tartarugastudio.pl/rodzaje-tkanin-dekoracyjnych/
"Kilim jest tkaniną dwustronną, o określonej kompozycji gdzie nici wątku kładzione są prostopadle do osnowy. Wzór jest tutaj geometryczny, powtarzalny."
https://knkn.pl/gobelin-kilim-jest-jakas-roznica/
"Kilim – tkanina dekoracyjna, dwustronna, wykonywana wełnianym wątkiem na osnowie wełnianej lub lnianej. Wykonywana w splocie płóciennym techniką płochową lub grzebyczkową na warsztatach pionowych lub poziomych. Wzór tkaniny tworzą gęsto zbijane i kryjące osnowę nitki wątku[1]. Najprostszymi motywami dekoracyjnymi były pasy barwne lub wzory geometryczne oraz stylizowane ornamenty roślinne."
https://pl.wikipedia.org/wiki/Kilim
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za zainteresowanie moim blogiem.
Będzie mi miło, gdy zostawisz komentarz. Staram się odpowiadać nawet w starszych postach.