Ściegi tunezyjskie (Tunesian stitch)

Moja mama robiła piękne chusty, swetry i szale na drutach oraz szydełku. Potrafiła robić takie ażury, że dech zapierało. Moje umiejętności, na razie, ograniczają się do słupków na szydełku i  kilku ściegów na drutach, w tym wrabiania wzorów i może z dwóch ażurów. Szydełko nigdy mnie pociągało i nie potrafić robić żadnych okrągłych serwetek, zwierzaczków, jajeczek oi innych cudeńków. Nie potrafię też obrąbić chusteczki, chociaż  w szkole musiałam takie coś zrobić na zaliczenie przedmiotu prace ręczne, chyba w 6tej klasie. Żeby było śmieszniej, w szkole podstawowej prac ręcznych uczyła mnie moja własna rodzicielka. I skutecznie obrzydziła mi szydełko na dobre kilkanaście lat. Za druty złapałam, kiedy urodziłam Młodego. Zrobiłam mu kilka sweterków. Potem robiłam sweterki na drutach Młodej, kiedy była mała. Pamiętam, że w jednym wrobiłam takie śmieszne, żółte  kaczuszki i czerwone maczki. A potem znowu długo, długo nie w tej materii nie działałam. Parę lat temu miałam pomysł na dzianinowe kwiaty, robione na krośnie. W związku z tym kupiłam mnóstwo różnorodnej włóczki. Pomysł się nie zrealizował, włóczka została. I co z tym nadmiarem szczęścia zrobić? Ostatnio, przeglądając różne strony na Pintereście, „potknęłam’ się o instruktaż dotyczący splotów tunezyjskich. 

O szydełku tunezyjskim pisała również Anabell, w którymś poście. Ki diabli, pomyślałam i prześledziłam cały tutek. Kurcze…. To jest chyba to. Prosto, łatwo, szybko przybywa i jakże z tego powodu przyjemnie. Bo dla mnie  praca jest  przyjemna jak jej przybywa. Nie znoszę długoterminowych dziubdziań. Nawet duże projekty odkładam na czas, kiedy znowu przyjdzie mi ochota na pracę z nimi.  Ale w nich efekt jest szybko widoczny, a w takich dzianinach raczej nie. Nie przy moim tempie przekładania oczek. Najpierw spróbowałam na zwykłym szydełku podstawowego splotu tunezyjskiego. Spodobało mi się. Potem zrobiłam próbkę oczkami prawymi. Trochę gorzej, ale też fajnie. Kupiłam szydełka tunezyjskie o trzech różnych grubościach  no i teraz sobie przeplatam oczka w tę i z powrotem. Szalonym ułatwieniem jest  trzymanie robótki tylko prawą stroną do siebie. Nie trzeba  przekładać  prawej strony robótki na lewą, jak w robótkach na drutach czy klasycznym szydełkiem, żeby zrobić rząd powrotny (następny). Sploty tunezyjskie robi się najpierw (pierwszy rząd- łańcuszek) od lewej  do prawej strony (kierunek), a potem wraca z prawej na lewą (bez odwracania robótki). Od razu widać efekt na prawej stronie robótki. Dodatkowym ułatwieniem jest to, że kiedy idziemy z kierunku lewego na prawo, to tylko zbieramy oczka. Idąc z prawej strony w lewo, oczka narzucamy, w zależności od tego, jaki ścieg chcemy zrobić. Proste jak szydełko tunezyjskie.

 Dzianina wykonana splotami tunezyjskimi jest zwięzła, gęsta,, a zarazem bardzo miękka,

co też stanowi dodatkowy walor tych ściegów. Co prawda nie wiem, czy wszystkie włóczki się do tego nadają, ale pewnie metodą prób i błędów do tego dojdę.

To moje próby